Σημειώνει ο Αναστάσιος Μιχαήλ:
Πέρα ὅμως ἀπὸ τοὺς αὐτοκράτορες ὑπῆρξαν πολλοὶ ἀξιωματοῦχοι καὶ ἀκόμη περισσότεροι ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι μελετοῦσαν τὰ ἀρχαῖα κείμενα καὶ καταγίνονταν στὴν καλλιέργεια τῶν Ἑλληνικῶν. Πολλοὶ ἀνήλωσαν τὸν βίο τους στὴν μελέτη τῶν ὁμηρικῶν κειμένων, τῶν λογογράφων καὶ τῶν τραγικῶν ποιητῶν καὶ συνέταξαν μελέτες καὶ σχόλια πάνω σὲ αὐτά. Ποτὲ ἡ Ἑλλὰς δὲν εἶχε ἔλλειψη ἀπὸ τέτοιους σοφούς. Ἂς ἐρωτηθοῦν γιὰ αὐτοὺς οἱ δυτικοὶ σοφοὶ τῆς Ἀναγέννησης καὶ θὰ ἀπαντήσουν μέσα ἀπὸ τὶς ἱστορίες τους, τοὺς πίνακές τους, τὰ γλυπτά τους καὶ τὰ ὑπομνήματά τους πόσοι καὶ τὶ λογῆς ἦταν ὅλοι αὐτοὶ οἱ Ἀθηναῖοι, οἱ Κωνσταντινουπολίτες, οἱ Θεσσαλονικεῖς, οἱ Τραπεζούντιοι, οἱ Κρῆτες καὶ οἱ Κύπριοι, τοὺς ὁποίους ἔστειλε ἡ Ἑλλὰς στὴν Εὐρώπη μετὰ τὸν Βησσαρίωνα. Αὐτοὶ ἔσωσαν τὴν Εὐρώπη ἀπὸ τὴν βαρβαρότητα, ποὺ τὴν μάστιζε τὰ προηγούμενα ἑξακόσια χρόνια, ὅπως μαρτυροῦν οἱ ἀντικειμενικοὶ δυτικοὶ ἱστορικοί. Δὲν δίδαξαν στοὺς Εὐρωπαίους μόνο ὀρθῶς τὰ ἑλληνικά, ἀλλὰ καὶ τὰ λατινικά!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου